به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا،این فناوری نوین، با استفاده از ربات‌های نانومتری که قادر به حرکت خودکار هستند، به سرعت و به طور مؤثر باکتری‌های مقاوم به درمان را نابود می‌کند. آزمایش‌های اولیه نشان داده‌اند که این ربات‌ها می‌توانند تا ۹۹ درصد از باکتری‌های خطرناک موجود در عفونت‌های چشمی را از بین ببرند و نوید بخش درمان عفونت‌های کورکننده‌ای مانند اندوفتالمیت باشد.

الهام از ساختار بال‌های سیکادا

سال‌ها تلاش برای مقابله با بحران مقاومت آنتی‌بیوتیکی بدون استفاده از داروهای شیمیایی با شکست مواجه شده بود تا اینکه کشف ساختار میخ‌مانند بال سیکادا، راه‌حلی برای این مشکل به ارمغان آورد. این ساختار به طور طبیعی باکتری‌ها را با فشار مکانیکی می‌کشد و اکنون با استفاده از این ایده، محققان توانسته‌اند ربات‌های نانویی طراحی کنند که این عملکرد را شبیه‌سازی می‌کنند.

نانو ربات‌های VMSNT: فناوری نوین در مقابله با عفونت‌های چشمی

محققان دانشگاه شاندونگ چین، نانو ربات‌هایی به نام VMSNT ساخته‌اند که ترکیبی از میخ‌های کشنده باکتری و قابلیت حرکت خودکار هستند. این ربات‌ها دارای هسته‌ای از سیلیکای خاردار هستند که با پوشش طلا پوشیده شده است. پوشش طلا به این ربات‌ها اجازه می‌دهد که نور مادون قرمز را به انرژی مورد نیاز برای حرکت تبدیل کنند و در نتیجه، ربات‌ها به سمت باکتری‌های مقاوم هدایت می‌شوند.

در آزمایش‌های انجام شده، این نانو ربات‌ها توانسته‌اند بیش از ۹۹ درصد باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا که عوامل اصلی عفونت‌های چشمی هستند را نابود کنند. این فناوری به ویژه برای درمان بیماری‌هایی مانند اندوفتالمیت که نیاز به درمان فوری دارند، امیدوارکننده است.

نتایج موفقیت‌آمیز روی موش‌ها و امید به درمان بهتر

پس از موفقیت در محیط کشت، محققان آزمایش‌های خود را روی موش‌های آزمایشگاهی انجام دادند. نتایج نشان داد که این نانو ربات‌ها توانسته‌اند باکتری‌ها را نابود کرده و التهاب را کاهش دهند. همچنین، ساختار و عملکرد بافت چشم در موش‌ها بهبود چشمگیری پیدا کرد. مزیت‌های این فناوری شامل سمیت پایین است؛ به این معنی که غلظت مورد نیاز برای نابودی باکتری‌ها، برای سلول‌های انسانی کم‌خطر است.

چالش‌ها و چشم‌انداز آینده

اگرچه این فناوری نوین پیشرفت چشمگیری داشته است، چالش‌های متعددی همچنان وجود دارد. محیط پیچیده عفونت‌های انسانی و وجود پروتئین‌ها و مولکول‌های مزاحم ممکن است عملکرد نانو ربات‌ها را مختل کند. به همین دلیل، مطالعات ایمنی گسترده‌تر و آزمایش‌ها روی حیوانات بزرگتر ضروری است تا عملکرد این نانو ربات‌ها در شرایط انسانی به‌طور کامل ارزیابی شود.

این فناوری نه‌تنها انقلابی در درمان عفونت‌های چشمی ایجاد می‌کند، بلکه می‌تواند پایه‌گذار توسعه روش‌های غیرآنتی‌بیوتیکی برای مقابله با باکتری‌های مقاوم در سراسر بدن باشد.